ZIT EN ZEUR NIET
Fluister dat maar heel zachtjes in je eigen oor wanneer je wilt gaan mediteren: ‘zit en zeur niet’.
Als we willen gaan mediteren, mediteer dan. Zeur niet.
Maar o, we zijn zo goed in het uitstellen van wat we willen gaan ondernemen, ook als we gaan mediteren. Toch moeten we gaan inzien dat elk uitstel nodeloze onrust veroorzaakt omdat we de schuld geven aan onze onrustige geest. Tja, dan kunnen we wachten tot we een ons wegen. Want als we blijven denken dat het de schuld is van onze onrustige geest staan we buiten elke verantwoordelijkheid dat we daar zelf iets aan kunnen doen. Door te ontdekken dat we aan het zeuren zijn vanbinnen stopt direct de klaagzang aan argumenten. We luisteren ineens en horen dat het vanbinnen gewoon en van nature stil is.
Dat betekent dat we onszelf net even over de rand van het ravijn in het onbekende hebben geduwd. Krishnamurti zegt hierover: Jij moet ophouden te bestaan. Zodat we vanuit onze ingedommelde treurige ikkerigheid terechtkomen in het heldere wakker worden voor de werkelijkheid van het nu. Glashelder is het daar: er is niets!
En inmiddels worden we dan in de meditatie zacht en zakken we in de basis van onszelf.
Zodat het hele medicijn van mediteren uit de vier volgende Z-ingrediënten bestaat:
Zit – Zeur niet – word Zacht – Zak in je Zwaartepunt.
Dat maakt alles nieuw, steeds weer. Met nieuwe en hele andere ogen kijken we naar de bekende dingen om ons heen. Naar onze geliefde, naar de bomen en de regen. Onze vooringenomenheid is verdwenen, onze kletsende achtergrondgeest zit niet meer tussen ons en de werkelijkheid van wat we zien en beleven. Dat is oprechte liefde.