NOOIT HEEFT HET LICHT ONS VERLATEN
In den beginne was de aarde woest en ledig,
en de geest Gods zweefde over de wateren.
De tijd nam zijn aanvang en de wereld
groeide in haar verschijningen:
Het licht en het donker,
de aarde en de hemel,
het land en de zee,
de zon en de maan,
de vissen en de vogels,
de dieren en
de mens.
Alle bewegingen werden goed bevonden.
Totdat de mens
zijn eigen weg en wettelijke wereld schiep,
het goed en kwaad
tevoorschijn riep.
De geest van God verdween.
De tweespalt was geboren
en duisternis verscheen.
Maar toch…
heel diep in ons,
ver boven tijd en schijn verheven,
is onze oorsprong zuiver
licht gebleven.
Boven denken uit
is onze geest
eeuwigdurend,
vredig,
en onze aard
nog altijd even vrij
en woest
en ledig.
———————————————————————————————————————————-
‘Het water stroomt en draait op volle oerkracht. Onophoudelijk gaat de beweging door, alleen in het centrum van de draaikolk is het stil.
Daar ligt de geest van het water in vrede.’
—————————————————————————————————————————-