WAAR LIGT KENNIS VERBORGEN?
Veel wijze boeken kan een mens gelezen hebben in de loop van zijn leven. Veel diepzinnige cursussen en bewustzijnstrainingen kan een mens gevolgd hebben. Veel hoogstaande kennis kan een mens vergaard hebben. En toch… hij slaat het meest wijze over. Het is de wijsheid die in hemzelf verborgen ligt. De wijsheid die in zijn eigen stille geest diep vanbinnen gevonden kan worden. De wijsheid in de vorm van rust en harmonie, die in zijn totale lichaam als een eenheid wordt aangetroffen.
Maar de tragedie is dat de mens geen vriendschap heeft gesloten met zijn eigen lichaam. Met zijn enkels, zijn ogen, zijn buik, zijn hart, zijn armen, zijn hoofd… Het is onbekend terrein voor hem. Nutteloze ballast.
O, zijn boekenkasten staan vol met boeken, want kennis koestert hij; zijn meningen zijn slim en overtuigend; met zijn levensvisie kan hij goed voor de dag komen, zijn dagelijkse leven ziet er charitatief uit en hij heeft een netwerk van relaties opgebouwd. En dat alles met een lichaam waarin een gespannen hart en een gejaagde pols het voor het zeggen hebben. Met armen waarin de stroom stagneert rent hij rond met opgetrokken schouders terwijl zijn benen onbewust zijn van een buik en een hoofd.
Het zijn compleet oninteressante zaken voor hem. Zijn lichaam is de inzet voor een hardwerkend leven. Zijn lichaam is volkomen ondergeschikt aan het doel waar hij naar streeft: de wereld verbeteren vanuit zijn eigen visie, door uit te leggen aan de mensen welk pad gevolgd moet worden, door zijn kennis te verspreiden en door veel nobele daden te verrichten.
En ’s avonds als hij thuiskomt is hij moe. Van al dat denken, van al dat redeneren, van al dat druk bezet zijn, van al dat ‘wereldje regeren’. Hij kan niet meer. Hij kruipt achter de t.v., de krant of achter een glas wijn om even niets te voelen.
Waarom sluit hij nu geen vriendschap met zijn lichaam? Met zijn hart dat strak omkneld is, met zijn benen die zó moe zijn? Met de geblokkeerde doorstroming van zijn armen, zijn zwaar belaste schouders en zijn dichtgeknepen keel? Simpelweg omdat hij niet weet hoe hij dat moet doen. Hij weet niet hoe zichzelf te voelen. Hij is het contact kwijt met zijn lichaam, met zichzelf.
De wereld binnenin ons lichaam is een blinde vlek voor ons. Wat vreemd voor iets dat zó dichtbij is!
Maar juist omdat ons lichaam zo dichtbij is kunnen we het niet voelen. Met dat ‘zó dichtbij’ zijn we nooit vertrouwd geraakt. Dat is een nieuwe weg die we moeten leren inslaan: leren wonen in ons lichaam.
Anders blijven we buitenkant-mensen die nèt het geheim van het leven missen, ook al lezen we nog zoveel over spiritualiteit, de juiste voeding, de kracht van beweging en weten we alles over yoga en meditatie. Pas wanneer we het hoofd en het hart zacht kunnen laten worden, kunnen we het leven verstaan van binnenuit. Dan pas gaat een tipje van de sluier opgelicht worden van wat we liefde noemen.
Dat is de enige kennis die ertoe doet.
———————————————————————————————————————————–
TOELICHTING VAN JANINE OP DE KEUZE VAN HAAR FOTO
Tralies sluiten het verlaten bouwsel stevig af,
nog te zien is het gesluierde licht.
In een van de ruitjes zit een gat, een bres…
naar de binnenwereld.
—————————————————————————————————————————————