WAAR LIGT KENNIS VERBORGEN?

WAAR LIGT KENNIS VERBORGEN?

Foto Janine Krekelberg

Veel wijze boeken kan een mens gelezen hebben in de loop van zijn leven. Veel diepzinnige cursussen en bewustzijnstrainingen kan een mens gevolgd hebben. Veel hoogstaande kennis kan een mens vergaard hebben. En toch… Waarom sluit de mens geen vriendschap met zichzelf? Waarom sluit hij geen vriendschap met het lichaam waarin hij woont? Met zijn enkels, met zijn keel, met zijn buik, met zijn ogen en kaken?
O, de boekenkasten van de mens staan vol met boeken, want kennis koestert hij; zijn meningen zijn slim en overtuigend; met zijn levensvisie kan hij goed voor de dag komen, zijn dagelijkse leven ziet er charitatief uit en hij is bevriend met velen. Maar toch, waarom sluit hij geen vriendschap met zichzelf? Met zijn lichaam, dat een gespannen hart heeft en een gejaagde pols? Met zijn armen, waarin de stroom tegengehouden wordt? Waarom loopt hij met opgetrokken schouders en voelt hij zijn benen niet verbonden met zijn buik en zijn rug?

Het zijn bijzaken voor hem. Zijn lichaam is de inzet voor een hardwerkend goedbedoeld leven. Zijn lichaam is volkomen ondergeschikt aan het doel waar hij naar streeft: de wereld verbeteren door verstandige dingen te zeggen, door zijn wijze kennis te verspreiden en door veel nobele daden te verrichten.
En ’s avonds als hij thuiskomt is hij moe. Van al dat denken, van al dat redeneren, van al dat druk bezet zijn, van al dat ‘wereldje regeren’. Hij kan niet meer. Hij kruipt achter de t.v., de krant of achter een glas wijn om even niets te voelen.
Waarom sluit hij nu geen vriendschap met zijn lichaam? Met zijn hart dat strak omkneld is, met zijn benen die zó moe zijn? Met de geblokkeerde doorstroming van zijn armen, zijn zwaar belaste schouders en zijn dichtgeknepen keel? Simpelweg omdat hij niet weet hoe hij dat moet doen. Hij weet niet hoe zichzelf te voelen. Hij is het contact kwijt met zijn lichaam, met zichzelf.

De wereld binnenin ons lichaam is een blinde vlek voor ons. Wat vreemd voor iets dat zó dichtbij is!
Maar juist omdat ons lichaam zo dichtbij is kunnen we het niet voelen. Met dat ‘zó dichtbij’ zijn we nooit vertrouwd geraakt. Dat is een nieuwe weg die we moeten leren inslaan: leren wonen in ons lichaam.
Anders blijven we buitenkant-mensen die nèt het geheim van het leven missen, ook al lezen we nog zoveel over spiritualiteit, de juiste voeding, de kracht van beweging en weten we alles over yoga en meditatie. Pas wanneer we het hoofd en het hart zacht kunnen laten worden, kunnen we het leven verstaan van binnenuit. Dan pas gaat een tipje van de sluier opgelicht worden van wat we liefde noemen.
Dat is de enige kennis die ertoe doet.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar top