LANGZAAM WORDEN WE UITGEKLEED
De weg van de meditatie is de weg van het stille wachten. Het tijdloze wachten om opgenomen te worden in de neutrale ruimte van het Al.
Wij bieden ons hierbij aan en worden in de wachtkamer van meditatie langzaam ‘uitgekleed’. We worden ontdaan van de vorm, van de gedachte en van de emotie, totdat geleidelijk aan alleen nog de kale leegte rondom aanwezig is.
En wanneer geen woord nog door het oor gehoord wordt, geen ding door het oog gezien en geen vorm door ons gevoeld wordt, komen wij in onze binnenwereld waar geen greintje ‘ik’, dus geen greintje angst achtergebleven is. Het ‘ik’ is vervlogen omdat het geen roerloosheid verdraagt.
In de ruimte van onze binnenwereld loopt alles leeg, zoals een veel te hoog opgeladen batterij zich ontlaadt, zoals een zekering die smelt, zoals een opgesloten golf die in de wijde zee mag wegstromen, zoals een gevangen vogel die uit zijn kooi mag wegvliegen.
De weg breekt open voor de roerloze thuiskomst in de vrijheid.
Absoluut en eeuwigdurend tot voorbij de dood.
———————————————————————————————————————–
TOELICHTING VAN JANINE OP DE KEUZE VAN HAAR FOTO:
De foto toont een plantenkas, uitgekleed tot op het ‘bot’.
Wat resteert is de kale koepel, die in een perfect patroon de lege ruimte doorsnijdt. Door de vele openingen valt de scheiding van de ruimte tussen binnen en buiten weg. Het mistige licht in de tunnel vervaagt tot niets.
Ik zie het geheel dat mij een stille blik schenkt, voorbij het persoonlijke