MAAK JE VOORAL VEEL ZORGEN
Maakt de bloem zich zorgen om haar verwelken?
Ik heb niet het vermoeden.
Ik heb uitsluitend de mens zich zorgen zien maken.
Ik heb de mens gezien als iemand die overal een punt van maakt, een zorgelijk punt.
Ik kan hem daarom maar één advies geven: Maak je veel zorgen en maak van alles een punt!
Maak je zoveel zorgen dat je voelt dat al die zorgen bij elkaar je al die zorgen bezorgen. Voel dat je zo belast bent onder die zware puntzak boordevol punten dat je zelfs daar een punt van kunt maken.
Wat te doen? Laat al die zorgen en al die punten vol drukte zo’n hoogtepunt bereiken dat alles ineens in vrijheid uitbarst. Zodanig dat je de oorsprong van jezelf weer terug ziet in haar ware gedaante. Als een wond die openbarst om de onnatuurlijke ziekelijke beelden eruit weg te laten druipen en slechts schoonheid en ruimte overhoudt.
Daar ligt de zachtheid in als een ongeboren baby. Je werkelijke zelf.
Zorgen horen bij onze harde emotionele korte kettingreactie van het kleine denkraam die alles vernauwt en verkleint tot een punt vol (hoofd- en hart)drukte met geen andere inhoud als angst.
Zachtheid hoort bij de vrije wil die door ons heen de zee, de wind en het leven de vrije loop laat. Vol en wijd van vertrouwen. Zo komt ons hele potentieel tot bloei.