SLECHTS EEN WOLK

SLECHTS EEN WOLK

Stel, je legt je hoofd op een weegschaal. De wijzer geeft een redelijk zwaar gewicht aan. Het is te veel. Je voelt dat een lichter hoofd zoveel prettiger en natuurlijker is.
Haal dan met een schep, zoals je een zak meel leegschept, schepje voor schepje je hoofd leeg. Je ziet de wijzer van de weegschaal steeds meer teruglopen naar nul. Schep maar door, schep maar door… Totdat je hoofd compleet leeg is. Heerlijk.

Wat is er overgebleven? Puur bewustzijn. Het NU. De mist, de verwarring, de ik-die-er-tussen-zit, is simpel zonder enige redenatie of analyse opgelost en verdwenen. De glasheldere hemel is je oorspronkelijke natuur. De rest komt en gaat als een wolk die voorbijdrijft.
Dat is het leven ontraadselen tot je niks meer overhoudt als het huidige moment.