ALS EEN SCHIP De mens is één groot vraagbaken voor zichzelf. Zijn hoofd is een raderwerk van draadjes en hersenspinsels. Vol met kwesties en gedachtes over zichzelf: wie hij is, wat hij uiteindelijk wil bereiken, hoe hij een beetje oprechte rust kan vinden en waar het antwoord op het leven te vinden is. Doodmoe wordt …
EEN MADELIEFJE OP EEN KEUKENSTOEL Stel je zou een bloempje zijn, een madeliefje… en je moest al die tijd op één plaats in het gras staan. Gebonden aan en verankerd in dat millimetertje grond waarop je geboren bent en waarin je een paar maanden later weer sterft. Nog geeneens tussendoor wat boodschapjes te kunnen doen …
NIET HUILEN Een vriendelijke zachtmoedige oudere vrouw met lange grijze haren. Ze zat er al, samen met een vriendin, een uur voor de lezing begon. Ze hadden zich in de tijd vergist, maar het was niet erg. Ze keken toe hoe alles werd klaargezet, kregen een kopje thee en bleken zich op hun gemak te …
ODE AAN DE PUB Gisteravond werd John 70. Zijn vrouw Liz had, achter zijn rug om, een feestje georganiseerd in pub ’the olive tree’. Nigel en ik waren ook uitgenodigd om klokslag half acht de verbijsterd binnenkomende man een happy birthday toe te zingen. Vrolijk zong ik mee als een inmiddels goed geaarde Engelse en …
EEN NIEUW BEGIN Wat zeggen we eigenlijk als we elkaar Vrolijk Pasen toewensen en er dan vele uitkomende kuikentjes en eitjes en haasjes als tekensymbooltjes aan toevoegen? Wat is de wens? Het heeft te maken met elkaar veel vreugde, licht, springerigheid, go-for-it en optimale nieuwe energie toewensen. Een prachtige wens. En dat de zang van …
HAZELAARBLAADJES Als ik uit mijn raam kijk, zie ik de frisgroene kleine hazelaarblaadjes als tere nieuwe schepseltjes zich openen. Ze zijn nog onschuldig en groen als een blaadje. Weten nog nergens van. Zijn nog onbevlekt, vrij van elke kennis over het verleden, en weten niet dat de wereld geregeerd wordt door uitsluitend onwijze geweldenaars. Ze …
ZO GEWOON… Misschien is mijn hoofd wel het allereenvoudigste plekje om in thuis te komen. Het is daar kalm en vredig en elk moment van de dag en de nacht bereid om mij in te ontvangen om tot rust te komen. Een zo knus intiem kamertje waar ik in mijn gedreven zoektocht naar verhevenheid, spiritualiteit …
WIE BEN IK NOG? Precies 7 jaar geleden op 9 maart lees ik in mijn boek: “Verlam! Om te ontwaken.” Ik begrijp dat nog altijd. Ineens wordt alles stilgelegd. Alle kaboutertjes in mij houden op met iets te doen, zich druk te maken in mijn constant bezige dierentuin van gedachtes. Mijn zelf houdt op te …
EEN DOOS MET TAARTJES Eigenlijk zijn we er als mensen grif en gretig altijd op uit om een beetje waardering te scoren of vriendelijk gevonden te worden. Ik merkte dat bij mezelf toen ik vanmorgen een doosje overgebleven taartjes van gisteren naar mijn familie-buurtjes ging brengen. Ik had een gezellig gevoel, opende daar de deur …
KWEBBELAAR We kwebbelen wat af in ons hoofd. De commentatorstem in ons houdt zich nooit gedeisd. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gaat onvermoeibaar dat bemoeizuchtige stemmetje maar door. Het liefst staat het in de rij bij de kassa om alles en iedereen te becommentariëren, terwijl het steeds ongeduldiger wordt. Zelfs fietsend door …
