ZO GEWOON…
Misschien is mijn hoofd wel het allereenvoudigste plekje om in thuis te komen. Het is daar kalm en vredig en elk moment van de dag en de nacht bereid om mij in te ontvangen om tot rust te komen. Een zo knus intiem kamertje waar ik in mijn gedreven zoektocht naar verhevenheid, spiritualiteit of bijzondere heiligheid gewoon aan voorbij sjees. Want ik wil zoveel meer!
Maar ach aan het allereenvoudigste plekje dat altijd voor mij klaarstaat, ga ik voorbij.
Mijn hoofd is een gewoon huiskamertje, een kleine vertrouwde stille ruimte. Het sist er licht als ik goed luister, en het suist wat diep in het donker. En voor de rest is het gewoon een leeg hoofd dat niks bijzonders van me eist en me alleen leert gewoon te zijn.
Maar juist met iets dat niks bijzonders en zó gewoon is…daar gaan we als mensen met een verheven hoofd straal aan voorbij.