EEN VAST PUNT
Afgelopen zaterdag bezocht ik een symposium over Dag Hammerskjöld, een Zweedse diplomaat (1905 – 1961) die als secretaris-generaal van de Verenigde Naties grote bekendheid genoot voor zijn inzet voor de vrede en zijn absolute meesterschap in onderhandelingen op wereldniveau. Een groot en uniek mens als wereldleider. Twee jaar na zijn dood trof men zijn dagboeknotities aan over zijn innerlijke leven, later gepubliceerd onder de titel “Merkstenen”.
Al jaren ben ik gebiologeerd door zijn teksten, waarin duidelijk wordt hoe hij zijn belangrijke grote wereldse rol heeft laten leiden door zijn innerlijke spiritualiteit. Het was uiteindelijk zijn weg naar binnen waardoor hij de wereld zijn leiderschap kon aanbieden. Dat hij dat met de dood moest bekopen door een beraamd vliegtuigongeluk laat zien dat de wereld nog lang niet klaar is voor vrede…
Wat was het waardoor hij zo’n groot vredes-leider kon zijn. Zijn kracht waar hij uit putte was de weg naar binnen: het moment waarop alle coördinaten tezamen komen… het moment van NU.
Hij ontdekte: In die ene stille seconde van nu wordt alles vrijgemaakt, wordt alles samengevoegd wat je nodig hebt op je levensweg. Die stille momenten zijn als gidsen die je steeds weer opnieuw verbinden met de goede weg waar je naar op weg bent. Het helpt je om even stil te staan bij het moment NU of God waar je bij aangekomen bent… Het helpt je om je te oriënteren waar alles niets en stil is.
Een wake up call om weer verder te kunnen vanuit veel diepere krachten.
Zelfs om de hele wereld naar de vrede te kunnen brengen. Mits de wereld zover is…