GEEN KOGEL MEER OM AF TE VUREN

Stel dat ineens alle stoplichten op rood komen te staan, alle machines stilvallen en niemand zijn werk meer kan doen. Geen machinegeweer is dan in staat om nog maar één kogel af te vuren.
Er zal een moment van verbijsterende stilte over de wereld vallen. Alle haast en snelheid wordt ineens uit het leven weggehaald. Alle dynamiek lijkt verloren te gaan. Het zal zijn alsof we allemaal een beetje doodgaan omdat we de grip op het leven verliezen, het leven dat altijd vaart wil hebben, opgejaagd en gedacht wil worden.
Wat gebeurt er nu met ons?

Omdat er niets meer gaande is, komen we ineens met onszelf in aanraking te staan, oog in oog met ons werkelijke zelf. (Mits we onszelf DURVEN te ervaren.)
En dat is heel belangrijk. Omdat in het stilleggen en stilvallen van alles om ons heen – en we zijn ons bewust van die stilte – een vitale levenskracht vanbinnen tot leven komt. Als alle kunstmatige luidruchtige dynamiek om ons heen zwijgt worden we ons nu ineens bewust van onze eigen natuurlijke stilte binnenin. En wanneer we daarnaar durven (!) te luisteren, naar binnen, dan valt ons een onverwachte lichtheid ten deel. Alles wordt stil, compleet en zo zacht ineens…Een vriendelijke kalmte doet ons hele lichaam ontspannen. Iets overwint óns.
En deze ontdekking is misschien wel de allergrootste ontdekking van je leven. Het leven in stilte verliezen om het grotere in je aan bod te laten komen. Gewoon even alles stilleggen.