HET GROTE GEVAAR

HET GROTE GEVAAR

Terwijl ik hier in Engeland ben, heb ik mij al lezend wat verdiept in de feiten en de cijfers rondom het Corona-virus in relatie tot de vragen die ik mijzelf stelde.

Wat mij ten eerste vooral verbaast is dat ik helemaal niemand ken in mijn naaste omgeving die aan het virus lijdt. Noch iemand anders van wie ik hoor dat zij iemand nabij kennen die aan het virus zou lijden. (Het zal zeker het geval zijn!)
Hoewel er sprake is van zelfs een pandemie, heb ik dus niet uit eerste hand het Corona-virus beschreven gezien als een gevaarlijk te ondergane ervaring. Daarom blijft het voor mij een geheim wat het feitelijke ‘grote gevaar’ is waar we allemaal zo bang voor zijn. Natuurlijk heb ik gelezen dat mensen, vooral oudere, hieraan sterven naast het feit dat zij al lijden onder een lichaamszwakte als diabetes, longproblemen, over weinig weerstand beschikken, en dus risicovoller zijn om besmet te raken. Maar er sterven dagelijks duizenden mensen door oorlogen, door hongersnood, door klimaatvervuiling waar niemand zich in zó groten getale druk om maakt.
Ik wilde dus meer te weten komen over dit virus waar zoveel paniek rondom heen gezaaid wordt.

Ik las dat het Corona-virus een ander type griep was, en dat 80% van de mensen geen symptomen ervan ondervinden, of in de meeste gevallen een milde vorm zoals koorts, hoesten en ademhalingsproblemen. Zelfs las ik dat sommigen zich geeneens realiseren dat zij het virus dragen ondanks dat ze zich wat onwel voelen.
Dat alleen al maakt het onmogelijk om te weten hoeveel gevallen van dit virus er daadwerkelijk zijn. Misschien wel veel hoger dan wat er in feite vermeld wordt door de WHO.
Ondanks de dramatische hoofdlijnen in de media herstellen de meeste mensen die het virus te pakken hebben, weer optimaal.
Over cijfers gesproken: De griepepidemie resulteert jaarlijks in totaal 5 miljoen gevallen waarvan 650.000 mensen sterven. Vergelijkend daarmee is de bedreiging van de gezondheid van het Corona-virus tot nu toe veel minder groot. Hoewel het heel moeilijk is om de actuele sterftegraad te analyseren. Ter vergelijking: de jaarlijkse griep kent een sterftecijfer van 1%, terwijl SARS een sterftecijfer van meer dan 10% kende en de vogelgriep volgens de WHO ongeveer 85%.
Toch goed om dat allemaal even te weten.

De vraag die ik mij daarnaast stelde was: wat kan ik daadwerkelijk doen wanneer ik het Corona-virus te pakken heb? Er zijn geen vaccins nog ontwikkeld. Wat kan ik wel doen als ik een milde vorm te pakken heb (hetgeen in de meeste gevallen zo blijkt te zijn)? Het enige advies is rusten en zorgen dat je heel veel drinkt. Mogelijk pijnstillers gebruiken. Maar ik las vooral over de probate werkzaamheid van het homeopathische middel Gelsemium. Mijn advies: Haal dit maar in huis om iets achter de hand te hebben. Dat is beter dan honderden toiletrollen.

Waar ik uiteindelijk het meest de laatste weken mee worstelde was de paniek en de onrust die dit alles veroorzaakte. Zelfs bij mezelf. Maar als iets zwak maakt en de weerstand doet verminderen is het wel een geest vol paniek. Ik realiseerde me ineens dat het mogelijk wel eens het belangrijkste medicijn kon zijn: onszelf liefde en zachtheid en evenwicht te geven. Juist nu! Ademen, bewegen, ontspannen, verstillen, en terugkeren naar ons werkelijke zelf. Niets werkt zo helend en versterkend.
Mijn grootste verlangen zou dan ook zijn om via mijn yogalessen die zachtheid en liefde te delen.
Maar de angst heeft inmiddels de overhand gekregen in de wereld. Ik zie in dat het niet verantwoord is om les te geven. Vanavond laat heb ik dan ook besloten met pijn in mijn hart om de komende weken mijn lessen op te schorten. Wellicht dat er een andere manier bestaat om elkaar te bereiken. Niemand kan ooit de liefde, de stilte en de zachtheid vermorzelen. Zij zijn de basis van alle leven. Daarom zal het leven zegevieren en niet de angst…