MEDEDOGEN MET GEDULD
‘Laten wij ons ontwikkelen in liefde en compassie. Alleen deze twee zaken geven het leven zin. De rest is maar bijkomstigheid.’
Een bekende uitspraak van de Dalai Lama, die hiermee de kern van het boeddhisme weergeeft.
Toch spreken we niet allemaal dezelfde taal. Want bij liefde en compassie denken wij als westerse mensen direct en alleen maar aan de andere mens en nooit aan onszelf. Hoe wij liefde en compassie moeten hebben voor en met de ander. Hoe wij vol compassie en vol mededogen de wereld moeten benaderen. Een beetje eenrichtingsverkeer.
Maar in wezen bestaat het verschil niet tussen ik en de ander. Jij als mens vloeit hoe dan ook in de andere mens door. Dus elkaar liefhebben en respecteren is gelijk aan onszelf liefhebben en respecteren. ‘Hebt elkander lief als uzelf’.
Hoe kunnen we met mededogen naar onszelf kijken? Door geduld te hebben, eindeloos geduld. Wanneer we met mededogen naar onszelf kunnen kijken, is er iemand die naar ons kijkt met een vriendelijke zachtheid vanuit een tijdloze wereld van geduld. Geduldig worden is hetzelfde als kalm worden. Als we geduld beoefenen, voelen we direct onze zenuwen ontspannen. De natuur immers vloeit altijd als water van een hoger drukgebied naar een lager drukgebied. Een zachte en vrije geest verschijnt en een ontspannen wereld in ons laat toevloeiend de liefde binnen omdat er weer ruimte en rust is. Mededogen en liefde, de weg is vrij naar onszelf en… naar de ander.