IN DE LUIE STOEL
Het grootste wonder van het leven is dat het leeft. Maar wat is leven eigenlijk?
‘Leven’ wil zeggen dat alles voortdurend in beweging is. De moleculen, het zonnestelsel, ons lichaam, zijn constant veranderlijke levende trillingen. Elk volgend moment is nieuw en anders. Het leven is één doorgaand proces van beweging, verandering en onvoorspelbare gebeurtenissen.
Aan ons verstand hebben we daarom niet veel. Aan het verstand hebben we alleen iets wanneer we het praktisch nodig hebben, bijvoorbeeld om te weten hoe we een auto moeten besturen of een cake moeten bakken. Maar verder manipuleert het verstand onze psyche met schijnoplossingen. Het verstand leeft alleen vanuit ‘geleend goed’ van anderen of vanuit eigen herinneringen, vanuit wat we al kennen, vanuit onze opgedane ervaringen. Nooit kan iets dus oorspronkelijk, nieuw en open beleefd worden vanuit het denken. Ons denkwezen legt alles fixerend en ten stelligste als een blokkade vast.
Maar elk vastklampen is een levenloze holle frase die een illusie is.
Leg daarom het denkwezen in een luie ligstoel en wil niks oplossen. Er zit niets achter het leven, geen enkele bedoeling voor zover wij die kunnen snappen.
Ga daarom niet krampachtig niet-denken om niet te denken! Nee, leg het denken maar écht in een luie stoel voor het geval we het nodig hebben voor een kruiswoordpuzzel of voor ons boodschappenbriefje of voor het uitdenken van concrete plannen.
Hoe kunnen we dan wel het werkelijke leven gewaarworden? Door het wijze wezen Geduld naar boven te halen.
Geduld brengt ons terug in het hier-en-nu. Geduld doet ons voelen hoe zacht en mededogend geduldig zijn is. Geduld doet onze spieren ontspannen. Geduld is verbonden met de tijdloosheid. Geduld brengt alles terug in balans en evenwicht. Geduld zegt: ‘Dit moment is genoeg; dit moment is alles.’
Geduld brengt nieuw leven in beweging.
Toelichting van Janine op de keuze van haar foto:
Een luie stoel en een theepot, voor mij past dit tweetal goed bij elkaar.
Ik kijk naar een theepot, ietwat verscholen en veilig omarmd staat hij daar. Geduldig wacht de theepot, tot hij opgepakt wordt. Geen spoortje haast te zien. De rust slaat op mij over.
Het ronde deksel, de figuurtjes, de tuit, de ronde buik en het handvat, dat alles wordt nu gezien en verenigt zich in een beeld dat ontspanning geeft.