HET ENE
Het werkelijke leven is net andersom als wij denken.
We menen in de veelvoud der dingen het meest volledig te leven: ons over alles druk maken, veel vrienden hebben, het iedereen naar de zin maken, alle stijlen en stromingen en modeperikelen volgen, aan elk clubje meedoen, eindeloos praten en discussiëren. In die veelheid menen we dat de kwaliteit van ons leven verhoogd wordt.
Tot we gaan ontdekken dat het ons innerlijk juist verschraalt en opsplitst, ons moe maakt en ons uit het lichaamsveld slaat. We raken opgebrand.
Kennelijk doen we iets niet goed, kennelijk draait het om iets anders dan wat we eerst meenden. Kennelijk gaat het niet om de veelheid maar om dat ene dat de kern van alles is en waarin alles besloten ligt.
Wat is dat ene?
Dat is het hele probleem. We beschikken allang over dat ene, maar wij kunnen er niet bij omdat we aan de oppervlakte leven en daarmee vertrouwd willen blijven. Wij durven niet naar die diepte toe want we willen het oude vele niet loslaten. Als we de diepte ingaan verliezen we alle macht en dus alle vertrouwde kenbare woorden, gedachtes en opvattingen. De diepte ingaan is losgekoppeld worden van het kenbare. De diepte ingaan is onze identiteit verliezen.
Maar tegelijk – o, hang naar het leven – is het ons allergrootste verlangen om een waarachtig wezen te zijn dat volledig in rust en harmonie met zichzelf kan samen zijn.
Waarvoor kiezen we? Voor de veelheid of voor de eenheid? Niemand dwingt ons. Maar diep vanbinnen weten we het al lang.
——————————————————————————————————————
TOELICHTING VAN JANINE OP DE KEUZE VAN HAAR FOTO:
“Mijn oog volgt almaar de cirkelgang heen en dan weer terug.
Op de ronding aan de linkerkant valt het stil om te verdwijnen in de diepte van het Ene oog.”