HET LEGE KOPJE
De afgelopen week droomde ik deze korte droom.
Een koning was op zoek naar een ideaal mensbeeld voor hemzelf. Hij had een groot verlangen om met wijsheid zijn land te regeren en daarvoor wenste hij met kracht een wijs lichaam te mogen bewonen.
Nadat hij driemaal zijn diepe wens had uitgesproken, verscheen daar ineens het exacte beeld dat aan zijn wens voldeed.
Verheugd bekeek hij het aan alle kanten. Maar toen hij het hoofd wat nader onderzocht ontdekte hij tot zijn grote schrik dat het hoofd leeg was. Dat kon toch niet! Hoe kon hij met een leeg hoofd regeren?
Dus hij weigerde dit beeld als gestalte aan te nemen en wierp het weg. En wenste een ander mensbeeld.
Oh, domme koning toch!
Je wierp het meest waardevolle en unieke weg waar de wijsheid juist in schuilt.
Jij gaf de voorkeur aan een vol hoofd dat net als alle andere gezagsdragers overloopt van de regeringsbesluiten, gedachtes, kennis, wetten en vervuld is van eigen wijsheid en aanzien. Een hoofd zo vol als een vol kopje thee waarin je niets meer kunt bijschenken. Vol met zorgen en commentaren…
Wees wijzer dan de koning:
Zorg ten eerste voor een leeg kopje en je zult vanzelf beschikken over een eenvoudige wijsheid die ingegoten kan worden en rust geeft. Waar rust is, handel je wijs.
Maar ten tweede. Weet vooral dat je hoofd al lang leeg is. Luister maar.
Hoor en voel je hoe de natuur van je hoofd altijd al leeg is? Woont er enige gedachte in je hoofd? Nee, het hoofd is van nature gewoon leeg.