EEN DOOS MET TAARTJES
Eigenlijk zijn we er als mensen grif en gretig altijd op uit om een beetje waardering te scoren of vriendelijk gevonden te worden.
Ik merkte dat bij mezelf toen ik vanmorgen een doosje overgebleven taartjes van gisteren naar mijn familie-buurtjes ging brengen. Ik had een gezellig gevoel, opende daar de deur en zette de doos op tafel. Maar de lauwe reactie en de minimale respons maakte dat ik dacht: nou zeg, een beetje hartelijker mag ook wel! Met een lichte teleurstelling ging ik weer snel naar huis.
Wat had ik dan verwacht? Nou, om alleen maar eventjes gezellig samen aardig gevonden te worden en dat te delen. Maar die ander was daar op dat moment niet voor in de stemming. (Hoe begrijpelijk dat kan zijn overigens)
Was dat alles waarover ik teleurgesteld was? Ja dat was alles.
Krankzinnige oorlogen spelen zich in de wereld af en ik was teleurgesteld om niks.
Maar toch… ik ontdekte dat er in mijzelf wel een onterecht mokkend heersertje aan het woord was. Ik realiseerde me dat, menselijkerwijs gezien, zo elke oorlog zou kunnen ontstaan, vanuit het mokkende ego dat aandacht wil hebben van de ander. Puur omdat het zelf iets miste.
Hoe opmerkelijk eigenlijk dat we uitsluitend van elkaar de aandacht en de liefde verwachten omdat we die liefde niet aan onszelf kunnen geven! En dus bij het uitblijven van liefde en aandacht dan maar – als we naar de wereld kijken – als substituut het geweld, het bezit en het boze dwingende ego zijn macht gaan geven, omdat we die meest essentiële waardering niet aan onszelf kunnen geven. Die van de liefde…
Ik werd nu stil en helder en ontdekte die zuivere liefdesles weer in zijn meest simpele vorm.
Met vriendelijke zacht ontspannen ogen keek ik naar mijn innerlijke zelf. Dat zelf had niets met mijn ego te maken. Een wonderlijke gewaarwording. Het werd zacht en warm rond mijn hart. Het was heel eenvoudig om mijn innerlijke wezen de natuurlijke liefde te geven die er gewoon altijd al was. Het was er altijd! Als een stille vreugde en onafhankelijk van de ander.
Ik was weer thuis. Een zachtmoedige geest is een liefdevolle geest. Ook voor zichzelf.
En vandaag ontdekte ik dat via een doos met taartjes.