ALS EEN SCHIP
De mens is één groot vraagbaken voor zichzelf. Zijn hoofd is een raderwerk van draadjes en hersenspinsels. Vol met kwesties en gedachtes over zichzelf: wie hij is, wat hij uiteindelijk wil bereiken, hoe hij een beetje oprechte rust kan vinden en waar het antwoord op het leven te vinden is. Doodmoe wordt hij van zichzelf.
Er is maar één ding dat hij kan doen:
Alle draden van ingewikkeldheden en gedachtes naar binnen trekken, alle kabels losmaken die hem ketenen aan de vaste wereld van zekerheden. Zoals je een schip losmaakt van de kade en alle scheepstouwen naar binnen trekt. Zodat je in de grote stille wijde zee loskomt van tijd en dingen, en je statig in de ruimte van het geheel kunt varen. In totale onthechting.