WIE BEN IK NOG? Precies 7 jaar geleden op 9 maart lees ik in mijn boek: “Verlam! Om te ontwaken.” Ik begrijp dat nog altijd. Ineens wordt alles stilgelegd. Alle kaboutertjes in mij houden op met iets te doen, zich druk te maken in mijn constant bezige dierentuin van gedachtes. Mijn zelf houdt op te …
EEN DOOS MET TAARTJES Eigenlijk zijn we er als mensen grif en gretig altijd op uit om een beetje waardering te scoren of vriendelijk gevonden te worden. Ik merkte dat bij mezelf toen ik vanmorgen een doosje overgebleven taartjes van gisteren naar mijn familie-buurtjes ging brengen. Ik had een gezellig gevoel, opende daar de deur …
KWEBBELAAR We kwebbelen wat af in ons hoofd. De commentatorstem in ons houdt zich nooit gedeisd. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gaat onvermoeibaar dat bemoeizuchtige stemmetje maar door. Het liefst staat het in de rij bij de kassa om alles en iedereen te becommentariëren, terwijl het steeds ongeduldiger wordt. Zelfs fietsend door …
KNUS NAAR BINNENGAAN Zoek de verbinding met je hart. Zodra je je hart voelt zal het gaan smelten; de deurtjes gaan open naar de rest van je lijf. De spierspanning van je hele lichaam verandert. Wonderlijk, maar je krijgt ineens ruimte in je hoofd omdat de druk eruit verdwijnt. Zo verlies je de inhoud van …
SLECHTS EEN WOLK Stel, je legt je hoofd op een weegschaal. De wijzer geeft een redelijk zwaar gewicht aan. Het is te veel. Je voelt dat een lichter hoofd zoveel prettiger en natuurlijker is. Haal dan met een schep, zoals je een zak meel leegschept, schepje voor schepje je hoofd leeg. Je ziet de wijzer …
LABYRINT (Bewerking van tekst 28 uit mijn 70 Meditaties) Eigenlijk is het leven, goed bekeken, heel eenvoudig. Omdat je niets weet en niets kent, niet in de toekomst kan kijken en niet weet wat het leven je zal brengen en wat de zin van alles is, blijft er simpelweg maar één ding over om te …
WANDELENDE TAK Op deze zonnige januarimiddag loop ik in mijn eentje over de hei tussen de heuvels door. Het Engelse landschap is van een uitnemende schoonheid, zeker nu in het prille zonlicht. Meestal kom ik hier wel wat ruiters, een jogger of een paar hondenwandelaars tegen maar vandaag er is in de wijde omtrek geen …
IK WOU…IK WOU… Ik wou dat ik wat meer rust kon vinden’, een veelgehoord zinnetje dat mij alom bekend in de oren klinkt. Niet alleen bij mensen die net op les komen maar ook bij mensen die ik in het algemeen tegenkom. ‘Tja’… antwoord ik dan. Want ik weet nooit zo goed antwoord te geven …
HET BINNENKAMERTJE In alle beelden van goeroes en in alles wat door heiligen, wijze leermeesters, profeten en zieners gezegd en geschreven is, in alle heilige boeken en woorden wordt als kern die ene grote oneindige Stilte beschreven. Al die woorden verwijzen naar die ene onmetelijke leegte en oneindige stilte. Het lijkt voor ons simpele mensen …
GEEN VLEKJES WEGPOETSEN, ANDERS GAAN ZE NIET WEG. Een nieuw onbevlekt jaar komt eraan. Maar het onvermijdelijke is dat na één minuut, na één uur, na één dag dat gloednieuwe gevoel alweer verdwijnt omdat het besmeurd raakt met oude bekende ongewilde vlekjes. Want zie, daar komen de onruststokers als keffende hondjes onze gedachtes en onze …
GEEN VLEKJES WEGPOETSEN, ANDERS GAAN ZE NIET WEG Lees verder »
