Zet het dak maar wijd open…
Ademloos luister ik naar het flinterdunne psalmodiëren. Hoewel ik de meeste psalmen ken, zing ik nooit mee. Ik zou mij niet durven mengen met engelenstemmen. Als ik later het klooster weer verlaat voel ik hoe licht en helder alles is. En hoe ik met onbevangen blik de imposante beukenbomen in de kloostertuin waarneem, druilend van …