EENDEN VRIJSTAAT
EENDEN VRIJSTAAT Ik kom tot niets meer. Voor mijn grote raam waarachter ik werk en schrijf paraderen om de haverklap vijf driftig trippelende kwakende loopeenden achter elkaar aan. Allemaal op een rijtje. Het is zó’n komisch gezicht dat ik iedere keer weer in de lach schiet als het defilé langskomt. Ik vergeet zelfs waarmee ik …